هفته 14

 الهی که من فدای سلول سلول بدنت بشم سلام 

انشالله که حالت خوبه عزیزم ، دلم برات یه ذره شده ،دارم روز شماری میکنم تا برم دکتر صدای قلبتو بشنوم قند عسلم ، انتظار کشیدن خیلی سخته ، خیلی باید رو صبر و حوصله خودم کار کنم میدونم شاید خیلی وقت ببره ولی شدنیه ، یه عزیزی میگفت اگه انقدر که ما منتظر چیزای دنیایی هستیم منتظر امام زمانمون بودیم بی شک تا حالا ظهور کرده بودن ولی حیف که این طور نیست

عزیز دلم شما الان تو هفته چهاردهمی نمیدونی مامان چقدر منتظرته،  همش میشینم باهات حرف میزنم ، از آینده ای که پیش رو داریم ، از روز های قشنگی که در آینده ای نه چندان دور منتظرمونه .... خلاصه از همه چی

تو این مدت از یه سری سایتها در مورد تو جستجو کردمو و فهمیدم شما الان که در هفته 14 حدود 8.9سانتی متری یعنی تقریبا به اندازه یه لیمو شدی عزیزم حدود 60 گرم وزن داری و دست و پاهای کوچولوت الان 1.25 سانتی متر طول داره ، فکر کنم  از این به بعد دیگه یواش یواش  معنای واقعی مادر شدن رو حس کنم آخه دیگه کم کم کیشم مامانی جلو میاد و تکون تکون خوردنتو طی چند هفته دیگه میفهمم کو کچولوی خودم

خوشگل مامان مواظب خودت باش